در سایتهای ساختمانی، کارگران روزانه از راهپلهها بالا و پایین میروند و برای جلوگیری از سقوط به نردهها تکیه میکنند. اما این نردهها برای محافظت واقعی از کارگران باید چقدر محکم باشند؟ اداره ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) دستورالعملهای روشنی را برای طراحی نردهها و ریلهای بالایی ارائه میدهد و ایمنی محل کار را تضمین میکند.
در 18 ژوئیه 2017، OSHA تفسیر خود از 29 CFR § 1926.1052(c)(5) را روشن کرد، که مقرر میدارد سیستمهای نرده راهپله—از جمله نردهها و ریلهای بالایی—باید حداقل نیروی 200 پوند (890 نیوتن) را تحمل کنند. این نیرو باید در هر جهت رو به پایین یا رو به بیرون در فاصله 2 اینچ (5 سانتیمتر) از لبه بالایی اعمال شود، بدون اینکه باعث خرابی شود.
OSHA تأکید میکند که این استاندارد یکپارچگی ساختاری را تضمین میکند و از سقوط جلوگیری میکند و در عین حال پشتیبانی پایداری را ارائه میدهد. این مقررات صریحاً ایجاب میکند که نردهها و ریلهای بالایی تحت این بار از استحکام نهایی خود فراتر نروند. قابل توجه است که OSHA هیچ عامل ایمنی اضافی فراتر از الزامات 200 پوندی را الزامی نمیکند.
در حالی که OSHA عوامل ایمنی را مشخص نمیکند، نباید اهمیت آنها را نادیده گرفت. یک عامل ایمنی نشاندهنده نسبت بین ظرفیت باربری واقعی یک سازه و بار طراحی آن است. عوامل ایمنی بالاتر حاشیه بیشتری را در برابر تنشهای غیرمنتظره فراهم میکنند.
خطرات احتمالی حذف عوامل ایمنی در طراحی نرده عبارتند از:
علیرغم سکوت OSHA در مورد ضریبهای خاص، مهندسان معمولاً عوامل ایمنی بین 1.5 تا 3 را بر اساس موارد زیر اعمال میکنند:
در حالی که استاندارد OSHA به طور خاص بر ساخت و ساز حاکم است، اصل اساسی آن—اطمینان از قابلیت اطمینان ساختاری تحت بارهای تعریف شده—بینشهای ارزشمندی را برای سایر صنایع ارائه میدهد. کاربردهای غیرساختمانی باید این دستورالعملها را از طریق ارزیابیهای ریسک خاص زمینه تطبیق دهند.
کارفرمایان ساختمانی تعهدات قانونی و اخلاقی دارند که:
از طریق این اقدامات، کارفرمایان میتوانند خطرات سقوط را به حداقل برسانند و در عین حال فرهنگ ایمنی محل کار را تقویت کنند.
تماس با شخص: Mr. jack
تلفن: 17715766147